سیستم ضد پهپاد یک دستگاه واحد نیست، بلکه یک اکوسیستم پیچیده است که در هماهنگی با سه ماژول اصلی عمل میکند: تشخیص و شناسایی، اقدام متقابل و سرکوب، و تصمیمگیری و فرماندهی. این سه ماژول با هم یک "مانع تمام زنجیرهای" برای حفاظت امنیتی در ارتفاع پایین را تشکیل میدهند.
ماژول تشخیص و شناسایی به عنوان "چشم و گوش" سیستم عمل میکند. این ماژول با استفاده از سه رویکرد فنی اصلی به موقعیتیابی دقیق و تأیید هویت پهپادها دست مییابد: تشخیص فرکانس رادیویی (RF)، تشخیص راداری، و تشخیص الکترو-نوری/فروسرخ (EO/IR). به طور خاص، تشخیص RF با نظارت بر سیگنالهای کنترل از راه دور و انتقال تصویر پهپادها، اهداف را قفل میکند؛ تشخیص راداری الگوریتمها را برای اهداف با سرعت کم و سطح مقطع راداری کوچک بهینه میکند تا ردیابی چند هدفه در هر شرایط آب و هوایی انجام شود؛ و تشخیص EO/IR ترکیبی از نور مرئی و تصویربرداری فروسرخ را برای تکمیل تأیید بصری در سناریوهای روز و شب انجام میدهد. دادههای حاصل از این سه رویکرد یکدیگر را تکمیل میکنند و خطر اشتباه در قضاوت را به میزان قابل توجهی کاهش میدهند.
ماژول تصمیمگیری و فرماندهی به عنوان "مغز" سیستم عمل میکند. این ماژول اطلاعات تشخیص چند منبع را با تکیه بر فناوری ادغام دادهها، ادغام میکند و سپس از الگوریتمهای هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل مسیر پرواز و الگوهای رفتاری پهپادها استفاده میکند و به طور خودکار سطح تهدید را ارزیابی میکند. به عنوان مثال، سیستم میتواند تشخیص دهد که آیا یک پهپاد در یک منطقه پرواز ممنوع در حال پرواز است یا یک مسیر پرواز غیرعادی دارد. بر اساس استراتژیهای امنیتی از پیش تعیین شده، سپس به طور خودکار دستورات مقابله را فعال میکند و اتصال خودکار از "تشخیص تا دفع" را محقق میکند.
ماژول اقدام متقابل و سرکوب، "سلاح تهاجمی و دفاعی" سیستم است که وظیفه نهایی دفع پهپادهای تهدیدآمیز را بر عهده دارد. این ماژول عمدتاً از دو جهت فنی تشکیل شده است: جنگ الکترونیکی و ربودن/جعل رادیویی. تقویتکننده قدرت دقیقاً "هسته قدرت" این ماژول است - عملکرد آن مستقیماً محدوده پوشش، قابلیت نفوذ و پایداری پارازیت سیگنالهای اقدام متقابل را تعیین میکند و به یک متغیر کلیدی تبدیل شده است که بر اثربخشی رزمی واقعی سیستمهای ضد پهپاد تأثیر میگذارد.