Ontmanteling van de architectuur van anti-dronesystemen: drie modules bouwen een "detectie-identificatie-tegenmaatregel"

Een anti-dronesysteem is geen enkel apparaat, maar een complex ecosysteem dat in samenwerking werkt met drie kernmodules: detectie en identificatie, tegenmaatregelen en onderdrukking, en besluitvorming en commando. Samen vormen deze drie modules een "alles-in-één barrière" voor beveiliging op lage hoogte.

De detectie- en identificatiemodule dient als de "ogen en oren" van het systeem. Het bereikt nauwkeurige positionering en identiteitsbevestiging van drones door middel van drie belangrijke technische benaderingen: Radio Frequentie (RF) detectie, radardetectie, en Elektro-Optische/Infrarood (EO/IR) detectie. RF-detectie vergrendelt zich specifiek op doelen door de afstandsbediening en beeldsignalen van drones te monitoren; radardetectie optimaliseert algoritmen voor doelen met een lage snelheid en kleine radar doorsnede om tracking van meerdere doelen in alle weersomstandigheden te bereiken; en EO/IR-detectie combineert zichtbaar licht en infrarood imaging om visuele verificatie te voltooien in zowel dag- als nachtscenario's. De gegevens van deze drie benaderingen vullen elkaar aan, waardoor het risico op verkeerde beoordelingen aanzienlijk wordt verminderd.

De besluitvormings- en commandomodule fungeert als het "brein" van het systeem. Het integreert multi-source detectie-informatie, vertrouwend op datafusietechnologie, en gebruikt vervolgens kunstmatige intelligentie algoritmen om de vluchtbaan en gedragspatronen van drones te analyseren en automatisch het dreigingsniveau te beoordelen. Het systeem kan bijvoorbeeld identificeren of een drone in een no-fly zone zweeft of een abnormale vluchtbaan heeft. Op basis van de vooraf ingestelde beveiligingsstrategieën activeert het vervolgens automatisch tegenmaatregelopdrachten, waardoor de geautomatiseerde verbinding van "detectie naar verwijdering" wordt gerealiseerd.

De tegenmaatregel- en onderdrukkingsmodule is het "offensieve en defensieve wapen" van het systeem, dat de uiteindelijke verwijderingstaak van bedreigende drones op zich neemt. Het bestaat voornamelijk uit twee technische richtingen: elektronische jamming en radio kaping/spoofing. De vermogensversterker is precies de "vermogenskern" van deze module - de prestaties bepalen direct het bereik, de penetratievermogen en de jamming stabiliteit van tegenmaatregele signalen, en is een belangrijke variabele geworden die de daadwerkelijke gevechts effectiviteit van anti-dronesystemen beïnvloedt.