Ένα σύστημα anti-drone δεν είναι μια μεμονωμένη συσκευή, αλλά ένα σύνθετο οικοσύστημα που λειτουργεί σε συντονισμό με τρεις βασικές ενότητες: ανίχνευση και αναγνώριση, αντίμετρα και καταστολή, και λήψη αποφάσεων και διοίκηση. Μαζί, αυτές οι τρεις ενότητες σχηματίζουν ένα «φράγμα all-chain» για την προστασία ασφαλείας σε χαμηλό υψόμετρο.
Η ενότητα ανίχνευσης και αναγνώρισης χρησιμεύει ως τα «μάτια και τα αυτιά» του συστήματος. Επιτυγχάνει ακριβή τοποθέτηση και επιβεβαίωση ταυτότητας των drones μέσω τριών κύριων τεχνικών προσεγγίσεων: ανίχνευση ραδιοσυχνοτήτων (RF), ανίχνευση ραντάρ, και ανίχνευση Ηλεκτρο-Οπτική/Υπέρυθρη (EO/IR). Συγκεκριμένα, η ανίχνευση RF κλειδώνει σε στόχους παρακολουθώντας τα σήματα τηλεχειρισμού και μετάδοσης εικόνας των drones. η ανίχνευση ραντάρ βελτιστοποιεί αλγορίθμους για στόχους χαμηλής ταχύτητας, μικρής διατομής ραντάρ για την επίτευξη παρακολούθησης πολλαπλών στόχων σε όλες τις καιρικές συνθήκες. και η ανίχνευση EO/IR συνδυάζει το ορατό φως και την υπέρυθρη απεικόνιση για την ολοκλήρωση της οπτικής επαλήθευσης τόσο σε σενάρια ημέρας όσο και νύχτας. Τα δεδομένα από αυτές τις τρεις προσεγγίσεις αλληλοσυμπληρώνονται, μειώνοντας σημαντικά τον κίνδυνο εσφαλμένης κρίσης.
Η ενότητα λήψης αποφάσεων και διοίκησης λειτουργεί ως ο «εγκέφαλος» του συστήματος. Ενσωματώνει πληροφορίες ανίχνευσης πολλαπλών πηγών βασιζόμενη στην τεχνολογία σύντηξης δεδομένων, και στη συνέχεια χρησιμοποιεί αλγορίθμους τεχνητής νοημοσύνης για την ανάλυση της τροχιάς πτήσης και των προτύπων συμπεριφοράς των drones και αξιολογεί αυτόματα το επίπεδο απειλής. Για παράδειγμα, το σύστημα μπορεί να προσδιορίσει εάν ένα drone αιωρείται σε μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων ή έχει μια μη φυσιολογική τροχιά πτήσης. Με βάση τις προκαθορισμένες στρατηγικές ασφαλείας, στη συνέχεια ενεργοποιεί αυτόματα εντολές αντίμετρων, πραγματοποιώντας την αυτοματοποιημένη σύνδεση από την «ανίχνευση στην απόρριψη».
Η ενότητα αντίμετρων και καταστολής είναι το «επιθετικό και αμυντικό όπλο» του συστήματος, αναλαμβάνοντας την τελική εργασία απόρριψης των απειλητικών drones. Αποτελείται κυρίως από δύο τεχνικές κατευθύνσεις: ηλεκτρονικό παρεμβολισμό και υποκλοπή/παραποίηση ραδιοσυχνοτήτων. Ο ενισχυτής ισχύος είναι ακριβώς ο «πυρήνας ισχύος» αυτής της ενότητας - η απόδοσή του καθορίζει άμεσα το εύρος κάλυψης, την ικανότητα διείσδυσης και τη σταθερότητα παρεμβολής των σημάτων αντίμετρων και έχει γίνει μια βασική μεταβλητή που επηρεάζει την πραγματική μαχητική αποτελεσματικότητα των συστημάτων anti-drone.