ระบบเทคโนโลยีป้องกันเครื่องบินไร้คนขับ: วิธีการหลักและตรรกะการเลือก

เทคโนโลยีป้องกันโดรนปัจจุบันได้สร้างระบบหลายมิติและหลายระดับ โดยหลักๆครอบคลุม 4 ทิศทางหลัก คือ การตรวจจับและการตรวจจับ การกดกุมทางกายภาพ การรบกวนทางอิเล็กทรอนิกส์และการหลอกลวงทางเดินเรือเทคโนโลยีต่าง ๆ ต้องรวมกันได้อย่างยืดหยุ่นตามความต้องการของฉาก เพื่อให้เกิดการป้องกันที่มีประสิทธิภาพ

1การตรวจจับ: "ความเห็นชัดเจน" ของการป้องกัน UAV

เงื่อนไขของการป้องกันที่มีประสิทธิภาพ คือการตรวจจับเป้าหมายอย่างแม่นยํา เทคโนโลยีตรวจจับทําการระบุระยะแรกและการติดตาม UAVs ผ่านเครื่องตรวจจับหลายมิติ, ให้การสนับสนุนสําคัญสําหรับการปฏิบัติการตรวจจับในภายหลัง โดยหลักแล้วรวมถึงเทคโนโลยีสามประเภทต่อไปนี้:

1.1 ระบบตรวจจับระนาบ

ราดาร์แบบดั้งเดิมมี "จุดตาบอด" ในการตรวจจับ UAVs ขนาดเล็กและความเร็วต่ําและปรับปรุงการประมวลผลข้อมูลด้วยอัลการิทึมปัญญาประดิษฐ์ระบบนี้เหมาะสําหรับการตรวจจับระยะไกลในพื้นที่เปิด

1.2 เทคโนโลยีการตรวจจับสัญญาณวิทยุ

การสื่อสารทางวิทยุระหว่าง UAVs และผู้ควบคุม เป็นเป้าหมายการตรวจจับที่สําคัญ the mainstream technologies include TDOA (Time Difference of Arrival) grid detection (positioning through time differences among multiple base stations) and AOA (Angle of Arrival) detection (positioning through the angle of signal arrival)เทคโนโลยีเหล่านี้สามารถล็อคตําแหน่งและช่วงความถี่การสื่อสารของ UAV ได้อย่างรวดเร็ว ทําให้มันเหมาะสําหรับการตรวจจับที่แม่นยําในสภาพแวดล้อมเมืองที่ซับซ้อน

1.3 ระบบติดตามแสงและอินฟราเรด

โดยใช้กล้องความละเอียดสูงและเซ็นเซอร์อินฟราเรด ระบบนี้สามารถทําการจําแนกภาพและติดตามแบบไดนามิกของ UAV ในกรณีที่มีการมองเห็นที่ดีรวมกับอัลการิทึมการติดตามอัตโนมัติ, สามารถจับเส้นทางการบินของ UAV ในเวลาจริง. ข้อดีของเทคโนโลยีนี้อยู่ที่ความแม่นยําการจําแนกที่สูงของมัน, ซึ่งสามารถช่วยยืนยันรุ่น UAV และภาระที่นํา.มันได้รับผลกระทบจากสภาพอากาศ (เช่นหมอกและฝน) และสภาพแสง.

2การสอดแนมทางกายภาพ "วิธีที่ยากลําบาก" เพื่อทําลายหรือจับตัวโดยตรง

การจับกุมทางกายภาพเป็นวิธีการป้องกันที่บรรลุการทําลาย การจับกุม หรือการบังคับการลงจอดของ UAV โดยการกระทําโดยตรงบนร่าง UAVสามารถเลือกทางเทคนิคที่แตกต่างกันได้ ตามขนาดและลักษณะการบินของ UAV เป้าหมาย, แต่ละอันมีข้อดีและข้อเสียของตัวเอง:

2.1 อาวุธป้องกันอากาศแบบดั้งเดิม (กระสุนป้องกันอากาศ, กระสุนปืนใหญ่ที่ขับเอง)

สําหรับเครื่องบินไร้คนขับขนาดใหญ่ มูลค่าสูง หรือเครื่องบินไร้คนขับระดับทหาร มุ้งป้องกันอากาศ และปืนใหญ่ที่ขับเอง ยังคงเป็นวิธีการ "ทําลายอย่างหนัก" ที่มีประสิทธิภาพพวกมันสามารถทําลายโครงสร้าง UAV ได้โดยตรง และกําจัดภัยคุกคามได้โดยสิ้นเชิงอย่างไรก็ตาม อาวุธดังกล่าวมีค่าใช้จ่ายที่สูงมาก และมีความต้องการที่เข้มงวดต่อสภาพแวดล้อมการปฏิบัติงาน ทําให้มันเหมาะสมสําหรับการต่อต้านกลุ่ม UAV ในขนาดใหญ่และอันตรายสูง

2.2 อาวุธเลเซอร์พลังงานสูง

ในฐานะหนึ่งของทิศทางหลักของการป้องกัน UAV ในอนาคต อาวุธเลเซอร์พลังงานสูงได้กลายเป็น "ศัตรู" ของ UAV ขนาดเล็กและกลาง เนื่องจากข้อดีของพวกเขาของ "ความแม่นยํา ความเร็วและราคาถูก การทําการประท้วงครั้งเดียว"โดยการเน้นแสงเลเซอร์พลังงานสูง เพื่อเผาผลาญร่าง UAV หรือส่วนประกอบอิเล็กทรอนิกส์ พวกมันสามารถตัดสัญญาณได้ภายในไม่กี่วินาที และค่าใช้จ่ายต่อกระสุนอย่างไรก็ตาม, อาวุธเลเซอร์ปัจจุบันมีพลังงานจํากัด, มีผลกระทบง่ายจากสภาพอากาศที่รุนแรง (เช่นหมอกและพายุทราย) และค่าใช้จ่ายของอุปกรณ์ทั้งหมดยังคงค่อนข้างสูง

2.3 อาวุธไมโครเวฟ

อาวุธไมโครเวฟปล่อยรังสีไมโครเวฟพลังงานสูง เพื่อรบกวนหรือเผาอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ (เช่นชิปและเซ็นเซอร์) ของ UAV ได้ทันทีทําให้มันหลุดไปจากการควบคุม หรือสูญเสียการทํางานข้อดีหลักของเทคโนโลยีนี้คือความสามารถในการ "ทําลายพื้นที่" - อุปกรณ์ชิ้นเดียวสามารถครอบคลุมพื้นที่ใหญ่และสามารถต่อต้าน "ฝูง" ที่ประกอบด้วย UAVs หลายครั้งในเวลาเดียวกันมันเหมาะสําหรับการป้องกันฝูงในพื้นที่สําคัญ เช่น สนามบินและโรงงานพลังงานนิวเคลียร์.

2.4 จับจับ

สําหรับ UAVs ขนาดเล็กสําหรับผู้บริโภคที่บินในความสูงต่ําและความเร็วต่ํา เครือจับเป็นวิธีการทํางานที่มีประสิทธิภาพด้านค่าใช้จ่ายและยืดหยุ่นที่สุดผ่านเครื่องยิงบนพื้นดิน (เช่นปืนปะทะติดที่ไหล่) หรือแพลตฟอร์มทางอากาศ (เช่นปะทะจับติด UAV)แต่เทคโนโลยีนี้มีข้อจํากัดที่ชัดเจนระยะทางการกักตัวที่มีประสิทธิภาพเป็นอันตราย (มักเป็นเพียงหลายสิบเมตร)และมันมีความต้องการสูงสําหรับความแม่นยํา aiming ของผู้ประกอบการ

3เทคโนโลยี การ ป้องกัน อิเล็กทรอนิกส์: "การ ปก ป้อง ง่าย ๆ" เพื่อ ตัด การ สื่อสาร

อิเล็กทรอนิกส์ยับยั้งการสื่อสารระหว่าง UAV และตัวควบคุม ทําให้ UAV เสียการควบคุม หรือระยับอากาศ หรือเปิดโปรแกรม "กลับบ้าน"ปัจจุบันนี้เป็นเทคโนโลยีที่มีความ成熟และมีประหยัดที่สุดในการจัดการกับ UAVs ขนาดเล็กและกลาง, โดยวิธีหลักคือการยับยั้งสัญญาณ

หลักการคือ อุปกรณ์ยับยั้งส่งสัญญาณเสียงดังที่แรงกว่าสัญญาณสื่อสารของ UAV เพื่อครอบคลุมช่วงความถี่การควบคุมของ UAV (เช่น 2.4GHz และ 5.8GHz ระยะความถี่พลเมือง) และปิดการรับคําสั่งเทคโนโลยีนี้ใช้งานง่าย ด้วยอุปกรณ์พกพา (เช่นปืนจอมมือและระบบจอมรถยนต์) ค่าใช้งานต่ําและสามารถตอบสนองอย่างรวดเร็วต่อภัยคุกคาม UAV ขนาดเล็กที่สูงต่ํา.

4การหลอกลวงทางเดินเรือ: "เทคนิคการหลอกลวง" เพื่อหลอกลวงทางเดินเรือ

การหลอกลวงทางเดินบินจะขัดขวางระบบตั้งตําแหน่งของ UAV โดยการปลอมสัญญาณทางเดินบิน ทําให้มันหันออกจากเส้นทางที่กําหนดไว้

เครื่องบินไร้คนขับ (UAV) ใช้ GPS (หรือ Beidou, GLONASS) เป็นหลักในการตั้งตําแหน่งและนําทางอุปกรณ์หลอกลวงสามารถส่งสัญญาณ GPS ที่ถูกปลอมออกมา ด้วยความเข้มข้นสูงกว่าสัญญาณดาวเทียมจริง เพื่อปลอมแปลงข้อมูลตําแหน่งของ UAV - ตัวอย่างเช่นทําให้มันคิดผิด ว่ามัน "ได้ไปถึงจุดกลับ" แล้วกลับบ้านโดยอัตโนมัติ หรือเบี่ยงเบนจากพื้นที่เป้าหมาย และบินไปยังเขตปลอดภัย

โลจิกการเลือกเทคโนโลยีป้องกัน UAV

ในการใช้งานจริง เทคโนโลยีเดียวยากที่จะรับมือกับฉากทั้งหมด และการคัดเลือกที่ครบถ้วนต้องถูกทําขึ้นบนพื้นฐานของสามปัจจัยหลักต่อไปนี้

1.ประสิทธิภาพในด้านค่าใช้จ่าย: เทคโนโลยี เช่น เลเซอร์พลังงานสูง และกระสุนป้องกันอากาศ เหมาะสําหรับการป้องกันเป้าหมายที่มีคุณค่าสูง (เช่นฐานทหารและสถานที่สําคัญ)ขณะที่เครือจับและเครื่องรบกวนสัญญาณขนาดเล็ก เหมาะสมสําหรับฉากที่ราคาถูก (เช่นพื้นที่อยู่อาศัยและจุดสวยงาม).

2.ความสามารถในการปรับตัวต่อสิ่งแวดล้อม: ราดาร์และอาวุธไมโครเวฟมีผลกระทบจากสภาพอากาศน้อยกว่าและเหมาะสําหรับพื้นที่กลางแจ้งเครือข่ายติดตามทางแสงและเครือข่ายจับระยะสั้น เหมาะสําหรับสภาพแวดล้อมภายในบ้านหรือที่สูงต่ํา.

3.การอัพเดทและบํารุงรักษาเทคโนโลยี: เทคโนโลยี UAV อีเทอร์อย่างรวดเร็ว (เช่นการปรับปรุงความสามารถต่อต้านการยับยั้ง)อุปกรณ์ป้องกันต้องมีการอัพเดทเป็นประจํา ในแง่ของอัลการิทึมและฮาร์ดแวร์, และบุคลากรมืออาชีพต้องได้รับอุปกรณ์สําหรับการใช้งานและการบํารุงรักษา เพื่อหลีกเลี่ยงความล้มเหลวของอุปกรณ์