خلاصه ای از فناوری های اصلی تشخیص پهپاد و روش های شناسایی برای انواع خاصی از پهپادها

Ø ویژگی‌های ضد تشخیص

• پروتکل‌های غیر استاندارد: بیشتر از پروتکل‌های انتقال تصویر و کنترل از راه دور سفارشی، منبع باز یا جهش فرکانس استفاده می‌کنند که باعث می‌شود تشخیص طیف و روش‌های شکستن پروتکل بی‌اثر شوند.
• بدون شناسه از راه دور: در پی سبک وزن و پنهان‌کاری، سیگنال‌های شناسایی از راه دور منطبق نصب یا پخش نمی‌شوند.
• اندازه کوچک و سرعت بالا: سطح مقطع راداری کوچک و مانورپذیری قوی، چالش‌هایی را برای سیستم‌های تشخیص سنتی ایجاد می‌کند.

Ø روش‌های شناسایی: استراتژی دفاعی سلسله مراتبی یکپارچه چند فناوری

• تشخیص طیف رادیویی پیشرفته: از تحلیل‌گرهای طیف بی‌درنگ با کارایی بالا برای اسکن و مکان‌یابی سیگنال‌های فرکانس رادیویی «ناشناخته» یا «غیرعادی» به عنوان خط اول هشدار زودهنگام از راه دور استفاده کنید. با این حال، میزان هشدار کاذب نسبتاً بالا است و برای قضاوت باید داده‌ها را با سایر حسگرها ادغام کرد.

• تشخیص راداری (روش اصلی): رادارهای تخصصی مدرن می‌توانند اهداف «کم، کوچک، آهسته» را به طور دقیق تشخیص دهند و اطلاعاتی مانند فاصله و جهت را ارائه دهند و تحت تأثیر آب و هوا قرار نمی‌گیرند. با این حال، هزینه بالا است و در محیط‌های شهری پیچیده مستعد تداخل هستند.

• تشخیص اپتوالکترونیکی (روش شناسایی و تایید): دوربین‌های نور مرئی همراه با الگوریتم‌های تشخیص تصویر هوش مصنوعی، شکل پهپادها و الگوهای روتور را شناسایی می‌کنند. دوربین‌های تصویربرداری حرارتی مادون قرمز می‌توانند گرمای تولید شده توسط تجهیزات پهپاد را ثبت کنند که برای تشخیص شبانه و تمایز از پرندگان مناسب است. با این حال، فاصله موثر آن‌ها به شدت تحت تأثیر شرایط آب و هوایی قرار دارد.

• تشخیص صوتی (نقطه کور تکمیلی برد کوتاه): صداها را از طریق آرایه‌های میکروفون جمع‌آوری کنید و از الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل نویز روتور با فرکانس بالا برای شناسایی استفاده کنید. تشخیص منفعل خالص دشوار است و در محیط‌های الکترومغناطیسی پیچیده موثر است. با این حال، فاصله موثر کوتاه است (معمولاً کمتر از 500 متر) و مستعد نویز پس‌زمینه محیطی است.

Ø مزایای اصلی

• ارتباط کاملاً نامرئی: سیگنال‌ها را از طریق فیبرهای نوری بدون تابش امواج رادیویی به فضا منتقل کنید و فناوری‌های تشخیص طیف و تجزیه و تحلیل پروتکل را کاملاً بی‌اثر کنید.
• استقامت تقریباً نامحدود: به فیبرهای نوری برای تامین انرژی مداوم متکی باشید و امکان شناور شدن و نظارت طولانی مدت را فراهم کنید.
• پهنای باند بالا و تاخیر کم: می‌تواند داده‌های با ظرفیت بالا مانند ویدیوهای با کیفیت بالا را به طور پایدار منتقل کند.

Ø روش‌های شناسایی

• تشخیص راداری (تنها روش قابل اعتماد تشخیص از راه دور): می‌تواند بدنه فیزیکی پهپادها را تشخیص دهد و به سیستم‌های راداری پیشرفته‌ای نیاز دارد که قادر به شناسایی اهداف کوچک شناور یا بسیار کم سرعت باشند.

• تشخیص اپتوالکترونیکی/مادون قرمز (روش تایید همکاری ضروری): پس از اینکه رادار اهداف مشکوک را تشخیص داد، دوربین‌های نور مرئی و مادون قرمز با کیفیت بالا را برای تایید بصری مستقر کنید. سیستم‌های نظارت اپتوالکترونیکی پانوراما 24/7 بدون وقفه باید در اطراف تاسیسات با ارزش بالا ایجاد شوند و هوش مصنوعی را برای جستجوی اشیاء غیرعادی ادغام کنند.

• وسایل تاکتیکی و فیزیکی (روش‌های کمکی): سیستم‌های رهگیری از نوع «تار عنکبوت» را در اطراف مناطق کلیدی مستقر کنید تا بدنه هواپیما را به دام بیندازید و ایستگاه کنترل زمینی را از طریق فیبرهای نوری ردیابی کنید. با توجه به محدودیت طول فیبر نوری (معمولاً 1-2 کیلومتر)، مناطق پنهان احتمالی ایستگاه کنترل را برای جستجوی فرش قفل کنید.

در مواجهه با تهدیدات پیچیده پهپاد، لازم است یک سیستم دفاعی یکپارچه چند سطحی و چند فناوری ساخته شود.

برای پهپادهای مسابقه‌ای، یک طرح همکاری از «تشخیص مبتنی بر رادار + کمک طیف + تایید اپتوالکترونیکی/مادون قرمز + نقطه کور تکمیلی صوتی» اتخاذ می‌شود.

برای پهپادهای فیبر نوری، به ترکیب اصلی «تشخیص راداری + تایید اپتوالکترونیکی» تکیه می‌شود.

در عین حال، اطلاعات را از حسگرهای مختلف از طریق یک مرکز ادغام داده ادغام کنید و از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل و تصمیم‌گیری یکپارچه برای بهبود توانایی تشخیص، شناسایی، ردیابی و دفع اهداف پهپاد استفاده کنید.

مصاحبه‌کننده:آقای چن، مهندس
ویراستار:خانم یوزو ژانگ